Welkom

Welkom op onze site!

Court-Saint-Étienne is gelegen in de Belgische provincie van Waals Brabant.

Haar rijke erfgoed omvat facetten van Kunst, Geschiedenis, Cultuur, Natuur en Toerisme.

Onze Vereniging heeft zich tot doel gesteld om dat erfgoed te beschermen en naar buiten te brengen, maar ook om de uitdieping in al zijn aspecten te bevorderen; bijeenkomsten en evenementen die daarop zijn gericht, zullen door ons georganiseerd of ondersteund worden.

Sfeer

Court-Saint-Étienne ligt in het hartje van de provincie Waals-Brabant op de as Waver – Nijvel, op 35 km van Brussel. De gemeente telt 9.950 inwoners en strekt zich uit over een gebied van bijna 2.700 hectaren waarvan een derde uit bos bestaat. Verscheidene dorpen met beel­dende namen verlenen de gemeente haar landelijke karakter: Sart-Messire-Guillaume, Beaurieux, Tangissart, La Roche, Faux en Limauges.

Court-Saint-Étienne is een groene en heuvelachtige gemeente die door de Dijle, de Thyle en de Orne doorstroomd wordt. Ze is voorzien van een dicht netwerk van paden en wegen waarlangs u mooie wandelingen kunt maken. De gemeente is makkelijk bereikbaar dankzij de goede wegverbindingen: door de RN 25 die de autowegen E 19 en E411 verbindt, door de spoorweg en het TEC-net.

Historiek

De gemeente heeft vanouds een agrarisch karakter en behoudt dit tot in het midden van de XIXde eeuw. Maar vanaf 1847 wordt het centrum geïndustrialiseerd. Onder impuls van ingenieur Émile Henricot kennen de metaalfabrieken een opmerkelijke bloei: voortaan dragen ze zijn naam.

Kort na het verval en de sluiting in 1984 wil de gemeente door haar beleid het centrum opnieuw dynamisch maken. Daarom krijgen de industriële sites nieuwe bestemmingen, nl. woonzone, handel, K.M.O.’s en verschillende communautaire voorzieningen. Naar aanleiding daarvan wer­den de waterlopen die vroeger door de fabrieken bedekt waren, terug blootgelegd.

Getuigen van het dorpsleven van het centrum

Om het oude Court-St-Étienne te ontdekken, nodigen we u uit de Rue du Village in te slaan. Dit is een hellende kronkelweg die met dikke ronde keien belegd is. U treft er eerwaardige neoklassieke woningen aan die op een kaap bijeenstaan. Het traject loopt ten einde aan de molen Ceulemans en zijn vijvers die door de Thijle bevoorraad worden. Bovenaan de rue du Village ligt de hoofdingang van het Kasteel Goblet d’Alviella. Deze ingang grenst aan de Kerk Saint-Étienne die op het einde van de XVIIde eeuw herbouwd werd in barokstijl; we kunnen er in het bijzonder het Drieluik van de Passie uit de XVIde eeuw bewonderen. Wanneer we de heuvel tegenover de kerk beklimmen komen we halverwege de indruk­wekkende Calvarieberg (Calvaire) tegen, vervolgens betreden we het kerkhof dat een monument in hindoestijl herbergt: het Mausoleum van de familie Goblet d’Alviella. Het praalgraf dat twaalf meter hoog is, werd rond 1886 opgericht door graaf Eugène. Hij liet op het Mausoleum ideogrammen graveren die de menselijke zoektocht naar het oneindige van het leven symboliseren, en dit opschrift: “L’Être unique a plus d’un nom (Het unieke Wezen heeft meer dan één naam)”.

Onderaan het kasteel voert de nieuwsgierigheid ons naar de Rue de la Taverne. Deze kleine wijk bestaat uit een rij okergeel geverfde gebouwen die in het verlengde liggen van Hal nr. 11 van de oude fabrieken.

Getuigen van het industriële verleden

Achteraan de place des Déportés ligt Hal nr. 11 die typerend is voor de gouden eeuw van de ijzerarchitectuur waarvan Gustave Eiffel de bezieler was. Aan het andere uiteinde verheft zich de stèle in roze graniet van het Émile Henricot monument. Ze is versierd met een bronzen beeld dat een ervaren arbeider voorstelt die zijn bedrevenheid aan een leerling toont.

Vervolgens keren we terug naar het NMBS-station. Door zijn Engelse tuinsteden stijl is het een mooi voorbeeld van een landelijk station. We steken de overweg over. Niet ver van daar, naast het voormalige Dispensarium van de fabrieken, verheft zich de Foyer Populaire. Zijn voorgevel met regelmatige lijnen geeft toegang tot de feestzaal die in 1913 op initiatief van de Henricot ingericht werd. Wanneer we de spoorweg volgen, aan de hoofdingang van Fabriek nr. 2 zien we de Conciërgewoning en daarna het imposante Art Deco gebouw dat de Grote Bureaus herbergde. Dichtbij bevindt zich het Schrotenpark (Parc à Mitrailles). Deze statige hal van 3000 m2 kreeg een nieuwe bestemming voor grote evenementen.

Als we de rue de Wisterzée weer opgaan, ontdekken we het Parc de Wisterzée en het vroeger Paleis van de Gouverneur waarvan het massieve volume afsteekt tegen de lager gelegen mooie en zeldzame bomen.

Landelijk erfgoed

Het dorp Sart-Messire-Guillaume is een vertrekpunt voor prachtige wandelingen doorheen bossen en velden. Vanop het pleintje zien we de Boerderij van Sart die op de top van een weide gelegen is. Dit boerderij-kasteel werd gebouwd op de fundamenten van een heerlijk landgoed. De Kapel van Sart ligt op een heuveltje te midden van dichte dennen en steekt boven de vierhoek uit. Ze werd gebouwd in de XVIde eeuw in ogivale gotische stijl en met zorg geres­taureerd in 1986. We doorlopen de bebouwde akkers op de hoogvlakte van Sart en komen zo terecht bij de Boom der Gerechtigheid (Arbre de la Justice). Deze plek wordt sinds de XVIIIde eeuw op kaart vermeld en vormt vandaag de dag een mooi massief met negen lindebomen. Voorbij de hoge antennes ligt de Boerderij van de Sartage, een grote vierkantshoeve waarvan het duiven­hok-portaal een waterreservoir herbergt. Aan de overzijde verheft zich de lindedreef die naar de statige Boerderij van de Chenoy en haar typische toren-portaal uit 1830 leidt. We dalen in de vallei van de Orne af en komen aan de Boerderij van Beaurieux, lager gelegen dan het dorp, en die uit 1721 dateert. Rond haar binnenhof met onregelmatige zijden liggen gebouwen in bak- en breuksteen. Niet ver daarvandaan bevinden zich de Molen van Beaurieux en de Boerderij van de Vallei. Meer ten zuiden liggen de gehuchten La Roche en Tangissart. Hun oude wonin­gen van leisteen liggen langs een erg hel­lende straat die naar bosrijke toppen leidt. Laten we tenslotte op ontdekking uitgaan naar Limauges en de Klompenkapel (Chapelle aux Sabots) helemaal ten noorden van de gemeente. Deze kapel werd in 1774 opgericht. Jonge meisjes hadden de gewoonte er een klomp op te hangen om de gunsten van Onze-Lieve-Vrouw van Gratie te winnen voor hun ontluikende idylle.

Collectief 2000